In 4 stappen meer rust voor jou
Minder chaos, meer rust – daarover gaat het in dit artikel.
Want misschien herken je het wel: je wilt vandaag opruimen, maar je ook nog een ander klusje afmaken, en je moeder bellen, en een rekening betalen, en je hebt maar iets meer dan een uur. En terwijl je aan de koffie zit wordt er aangebeld en alles loopt door elkaar. Vooral omdat je je zorgen maakt, en nog nadenkt over die vervelende opmerking van gisteren… Kom – die onrust, gaan we iets aan doen!
In 4 stappen breng je jezelf tot rust.
1. Van gevoelens naar feiten. Zet het eens even op een rijtje, wat is er nu feitelijk echt aan de hand. Wat was die vervelende opmerking nu PRECIES? Wat zei hij/zij en op welk moment? En waar gaat het over. “Je bent ook altijd te laat”, “Je laat altijd het licht aan”, “Je doet ook nooit wat ik vraag” – zoiets? FEITELIJK kan dat niet waar zijn. Niemand is altijd te laat. Niemand laat altijd het licht aan. Niemand doet nooit wat iemand vraagt. Iemand beleeft het zo. Maar wat zijn de feiten nu echt? En wat is er FEITELIJK waar van de moppers van die ander? En wat is JOUW KANT van het verhaal, feitelijk?
2. Welke feiten prikken nu precies, en waarom? In ieder geval is het zo dat je nu zit te tobben over wat die ander zei. Het prikt. Het steekt. “Het is niet waar”, of “Ik bedoelde het goed, of “Jij denkt dat, maar het klopt niet en ik kan het uitleggen”. Ik wil je nu vragen: laat die ander maar even gaan, ik wil met jou zelf in gesprek. Want dat de opmerking prikt, dat geeft jou de mogelijkheid om jezelf beter te leren kennen. Waarom prikt het jou? Welke gevoeligheid wordt er aangeraakt? Welke emotie komt er bij je op? Daar kun je van leren, en mee groeien in je zelfkennis en zelfvertrouwen.
3. Waar heb je behoefte aan? Stel dat de opmerking je boos maakt. “Grr, altijd dat gezeur van hem/haar!” Of verdrietig, moedeloos, machteloos: “Zucht, het is weer zover, wat kan ik er aan doen…” Wat het ook is, ik wil je vragen om even rustig te gaan zitten en het even in te laten zakken – welk gevoel, welke emotie maakt de opmerking bij je los? En hoe akelig voelt dat echt? Als je jezelf toestaat om het echt te voelen, wat gebeurt er dan? Krijg je een prop in je keel, of een knoop in je buik? Geef het even tijd… Want dan kun je ook gaan voelen wat er ONDER deze emotie zit. Waar verlang je naar? Welke grens is er overschreden zodat je boos bent. Wat mis je, zodat je verdrietig bent geworden? Waar heb je behoefte aan? Voel je je beperkt in je autonomie? Of heb je behoefte aan contact en verbinding met de ander? Verlang je er naar om gezien te worden? Je liefde te delen? Succes te beleven? Waardering te krijgen? Jezelf te ontplooien?
4. wat is de vraag die je aan jezelf wilt stellen? Als je weet waar je nu naar verlangt en wat je behoefte is, dan kun je aan jezelf de vraag gaan stellen: “Wat heb ik nodig om …, zodat ik mijn behoefte kan vervullen.” Als je zelf weet welke behoeften er op dit moment open staan, kun je ook begrijpen waarom die opmerking van gisteren je prikte: dat zit een pijnpunt! Onvervulde behoefte geven pijn. Het vervullen van behoeften geeft uitdaging! Daar kun je mee aan de slag.
Het helpt als je durft te zeggen: “Dank je wel meneer/mevrouw Ander, dat je me geprikt hebt met je opmerking. Ik leer ervan om mezelf beter te leren kennen, en ik oefen om aan mijn openstaande behoeften te voldoen. Dat betekent voor mij persoonlijke groei!”
En dan zijn dat opruimen, bellen en betalen ook een eitje geworden. Als de stress van het zorgen maken je niet meer tegenhoudt, heb je je klussen zo gedaan.
Nu heb ik een vraag aan je. Ik ben benieuwd naar je ervaringen met punt 1: van gevoelens naar feiten. Wat herken je van de zinnetjes “Jij …. ook altijd …”? Hoeveel LAST heb je daarvan (gehad)? Schrijf er aub iets over in het commentaarveld hieronder. Ik ben benieuwd, en je helpt me daarmee mijn producten te verbeteren.
Een waardevolle dag toegewenst!
Marjan vd Brink
Kolibri Coaching & Communicatie
met de inzicht-gerichte werkvorm Discours Hippique
